شاه لیر

فكر مي كني لطمه هاي اين توفان ستيزه خو بر پوست مان اهميت بسيار دارد؟ براي تو چنين است. ولي، در جايي كه درد بزرگ تري ريشه دوانده، درد كوچك تر به زحمت احساس مي شود. تو از پيش يك خرس مي گريزي، ولي در اين گريز اگر پاهايت تو را به كام درياي خروشان بكشاند، به دهان خرس پناه مي بري. جان كه در آسايش باشد، تن زود رنج مي شود. توفاني كه در جان مي است هر گونه احساس را جز آن يكي كه بر قلبم ضربه مي كوبد از اندام هاي حسي ام سلب مي كند. ناسپاسي فرزند! اين آيا به آن نمي ماند كه دهانم دستم را كه براي رساندن غذا به سويش مي آيد گاز بگيرد؟ ولي من به سختي تنبيه شان خواهم كرد. نه، ديگر اشك نخواهم ريخت. در همچو شبي مثل امشب! آخ! ريگان، گونريل! پدر پير مهربان تان كه با قلبي بخشنده همه چيزش را به شما داد… اوه! اين يادآوري راه به ديوانگي مي برد، بايد از آن پرهيز كرد، ديگر بس است.
منبع: منبع: پشت کتاب