چراغ ها را من خاموش می کنم

راوی این داستان، زنی ارمنی است به نام “کلاریس آیوازیان “که در این داستان، از روابط خانوادگی خویش، فرزندان دو قلو و دنیای عاطفی آنها، و از همسایه هاییسخن می گوید که اینک در آبادان ـ در خانه های سازمانی ـ زندگی می کنند .تلاشبرای انس گرفتن با محیط، بن مایه دیگر این داستان است .