مانفرد

کتاب حاضر، مشتمل بر نمایشی است که شاید بتوان از حیث شخصیت و درون مایه، آن را رومانتیک ترین اثر این شاعر دانست. در این اثر شخصیتی فاستوسی وجود دارد که زندگی خویش را وقف آن کرده تا همچون همتایان خود «پرومته شلی» و «اندیمیون کیتس» با نیروهای نامرئی ماورایی، خود را پیوند زند. به قول «جیمز توئیچل»، این شعر درنهایت به موفقیتی نائل می شود که شاید هیچ شخصیت دیگری در قرن هجدهم از پس آن برنیامده بود: «از جسم و ذهن این دنیایی عبور می کند تا به دنیای ماورا دست یابد».