عصر انحطاط: نابودی جهان یونان و روم باستان به دست مسیحیان متقدم

| فکر اصلی پشت این کتاب ساده و روشن است: یونان و روم باستان به عنوان تمدن هایی پاگان، و تا حد زیادی به هم پیوسته، تمدن هایی کثرت گرا، دنیوی، فخیم و شیفتۀ امر حسّانی ـ زیبا بودند. مسیحیت اما، در فرایندی همزمان فرسایشی و فاتحانه، بنیان های این بنای باشکوه، و به مرور تمامتِ ابنیه و سازه های آن، را ذره ذره خورد و نهایتاً خراب کرد، مسیحیتی که مشخصۀ آن، به زعم نویسنده، حصرگرایی، قدسیت، خاکساری و رهبانیت -معنویت بود.| آنچه این کتاب را به عنوان کتابی شخصی و، من غیرمستقیم، شرح حال نگارانه از جهاتی جالب توجه می سازد، بیانِ صریح -خام، جانبدارانه -یک طرفه، مدافعه گرانه -توجیه گرانه و غیورانه -متعصبانۀ دیدگاه بالا و بسط آن با لحنی ستیهنده و گاه حتی عصبی است، آن هم به وسیلۀ فردی «غیرمتخصص»، اما علاقه مند و البته بسیار «پرانگیزه»، و به مدد مجموعه ای محدود و گزینش شده از «فکت»ها و حکایت های تاریخی. در سنتی که ادوارد گیبون فاضل ترین و فصیح ترین نمایندۀ آن است، کاترین نیکسی، نویسندۀ کتاب، با فرض گرفتن نگرش گیبونی، آن دوره، و مشخصاً مسیحیت اولیه را، نقطۀ آغاز انحطاط فراگیری می داند که با غلبۀ فرهنگ و تمدن دینی، و نشستن قانون آسمانی بر جای قانون زمینی، بیش از هزار سال گریبانگیر مغرب زمین شد و تازه در عهد رنسانس بود که غرب در بازگشت به خاستگاه های پاگانش در یونان و روم باستان توانست خودش را از نو بیابد و برگ تازه ای در دفتر تاریخ بگشاید.
منبع: وب سایت نشر بیدگل