شهر آفتابی

روزی روزگاری چتر قرمزی بود که همه ی شهر را در دل خودش جا می داد. برای این چتر فرقی نمی کرد شما کوچکید، بزرگید، زیادی قد بلندید، چند تا پا دارید یا چه لباسی تنتان کرده اید. هر چه باشید زیر این چتر جایی خواهید داشت. برای همه جا هست؛ همه ی همه. همه با هم زیر چتر می ایستیم تا روزی آفتابی از راه برسد.وقتی جونیپر بیتس سیزده ساله بود و در باران شدیدی با مادرش، ایمی جون بیتس، زیر یک چتر گیر کرده بود، فکر این کتاب به سرش زد. همکاری این مادر و دختر باعث شده کتابی پر از امید و دلگرمی نوشته شود. کتابی که برای ما در دل روزهای خاکستری و تیره، همراهی و همدلی را به ارمغان می آورد و وعده می دهد که وقتی اوضاع از این هم سخت تر شد، روزهای آفتابی خودشان را به آسمان برسانند!
منبع: وب سایت نشر پرتقال(وابسته به موسسه انتشاراتی سرزمین بچه های خوشحال)