سخت پوست

ساناز اسدی (1365)، نویسنده و نمایش نامه نویس اهل قائم، شهر در دانشگاه هنر تهران تئاتر خوانده. اولین کتابش، مجموعه داستان نیازمندی ها، خبر از نویسنده ای داد که قصه ی آدم های در مانده را خوب می نویسد. آدم هایی که جهان به آنها تحمیل شده. اما سخت پوست اثری درباره ی پدر است درباره ی رفت و بازگشت های مکرر پدر درباره ی بارانی که بند نمی آید و عکس هایی که از حافظه نمی رود. کتاب با بارانی سیل آسا در شمال ایران آغاز می شود بارانی که باعث می شود خاک رم کند و گورستانی را پس بدهد. از جمله قبر «داوود» را پدر راوی داستان که به اشکال گوناگون سرنوشتش با آب گره خورده است. این اتفاق داستان را جان می بخشد، زمان باز می گردد و با مردی همراه می شویم که عادت های عجیب و بازگشت های مدام دارد… ساناز، اسدی با ضرباهنگی درست و فصل هایی کوتاه و با استفاده از قاب هایی که به قالب عکس نزدیک اند، روایتی خواندنی و شاعرانه می سازد از فقدان و خاطره که در هر قدمش برای مخاطب فرصتی تازه فراهم می آورد تا قهرمانش را تجسم کند. استعاره ی بزرگ این ماجرا فقدان و بازگشت مدام پدران در تاریخ ماست. منبع: پشت کتاب