مونسرا

مونسرا : می دانم. می دانم که می توانم انتخاب کنم. خود من عاقبت به جوخه اعدام سپرده خواهم شد سرنوشت من از پیش مشخص شده است . همین آزادی انتخاب است که مرا الان بیشتر از خود مرگ شکنجه می دهد. از کجا معلوم که خداوند نمی خواهد مرا امتحان کند؟
هنرپیشه : بنده خوب خدا باز هم فکر کن. به ندای عقلت گوش بده . اگر تونجات بولیوار را انتخاب کنی شش انسان بی گناه را به دست خودت به کشتارگاه می فرستی.
مونسرا : شش انسان بی گناه ! میلیون ها بی گناه انتظار بولیوار را می کشند.
مادر :(در حالی که گریه می ند ملایم)من که مادر دو بچه معصوم و بی گناه هستم ، من چه گناهی کرده ام (مونسرا با دلسوزی و محبت به او نگاه می کند)
هنرپیشه : (متوجه آن ها شده است) گوش کن مونسرا شاید ما لایق ترحم تو نیستیم. اما تو به این مادر رحم کن او مادر دو بچه کوچک است یکی دهه ماه و دومی فقط دو سال دارد. برای خرید آذوقه از خانه بیرون آمده است با این تصور که این کار فقط چند دقیقه طول می کشد. در اطاق خود را قفل کرده است و واقعا بچه هایش زندانی شده اند او یک زن بیوه است …
منبع: متن کتاب