دیو دیگ به سر

«سمندر» و پسرش «دلاور» در روستایی زندگی می کردند که مردمش ساده و ترسو بودند. آنها از همه چیز، به خصوص دیوها می ترسیدند. سمندر گله ای داشت که هرروز به چراگاه می برد. یک بز میان گله بود که دلاور، آن را خیلی دوست داشت. تا این که یک روز وقتی که سمندر گله را برگرداند، فهمید که بزشان همراه گله نیست. بز قصة ما که راه روستا را بلد بود داشت به آنجا برمی گشت که به چشمه ای رسید، خواست کمی آب بخورد، اما پایش سر خورد و با سر در دیگ کناره چشمه رفت. بعد از آن شروع به دویدن کرد. همة مردم فکر می کردند که یک دیو به طرفشان می آید، برای همین پا به فرار گذاشتند. اما دلاور که صدای مع مع بزشان را شناخته بود، توانست با صدای نی لبک خود بز را آرام کند تا روی زمین بنشیند. مردم که فهمیدند این بزغالة دلاور است کمک کردند تا دیگ را از سر آن دربیاورند و دلاور و سمندر خوشحال شدند، داستان حاضر برای کودکان گروه سنی «الف» و «ب» تهیه شده است.