خون پرنده

نوولای خون پرنده چهارمین اثر مائده مرتضوی (1363) است، نویسنده و روزنامه نگاری فعال. او پس از رمان کابوس های درخت پرتقال جهان روایی خود را بیش از پیش به سوی کیفیتی از رئالیسم جادویی برد که در آن مخاطب با رخ داد هایی مواجه می شود که در نهایت قرار است مسیری باشند به رهایی.این داستان ماجرای دختر جوانی را تعریف م ی کند که عزیزانش را از دست داده است و م ی کوشد غمش را تاب بیاورد.دختر حالا می خواهد از شهری در شمال ایران به تهران کوچ کند چون دریافته کسانی مانند او هستند که نیاز به کمک دارند. اما در این میان یک راز بزرگ وجود دارد که استعاره ی اصلی اثر بر آن بنا شده است. نویسنده به کمک تکه هایی کوتاه و شخصیت هایی محدود داستانی ساخته و پرداخته دربار ی اشکال غیرمتعارف رهایی ازغم. از سوگ و گریز به جاودانگی. منتها این راه قواعد خاص خودش را دارد، قواعدی که دایی اوو دوست پرنده نگرش بر آن ها واقف اند…
منبع: پشت کتاب