گزینه اشعار بیژن جلالی

بیژن جلالی در سال 1306 متولد شد. در جوانی به فرانسه رفت. اروپا دید تازه ای به او داد و او را به سوی شعر و ادبیات کشید. پس از بازگشت از اروپا، به دانشکدة ادبیات دانشگاه تهران رفت و با درجة شاگرداولی به دریافت دانشنامة خود نائل آمد و کار خود را با آموزگاری شروع کرد. بیژن جلالی در دوران بازنشستگی احساس تنهاتری داشت و در نهایت در 24 دی ماه سال 1378، پس از یک بیماری کوتاه درگذشت. شعرهای بیژن جلالی ستایش کنندة زندگی، زیبایی و شادی است. زبان شعری او دست و پاگیر نیستند. او در شعرش با زبانی ساده، پیام و اندیشه های عرفانی را منعکس می کند. در واقع شعر بیژن جلالی حامل عرفان مدرنی است که در شعرهای «سهراب سپهری» نیز دیده می شود. اشعارش، آگاهی او را از ادبیات غرب نشان می دهد، اما فکر و فلسفة او ایرانی و شرقی است. کتاب حاضر شامل مجموعة شعرهای بیژن جلالی از سال 1341 تا 1378 است. عناوین این مجموعه ها عبارت اند از: روزها؛ دل ما و جهان؛ شعر خاک شعر خورشید؛ شعر سکوت؛ رنگ آب ها؛ آب و آفتاب؛ روزانه ها؛ نقش جهان؛ دربارة شعر؛ دیدارها؛ و شعر پایان شعر دوری.