جوانی ها

ساخت شعر بلند در کارهای بیژن الهی شکلی کلاژگونه دارد. تکه هایی از ذهن شاعر به شکل موزائیک وار کنار هم تدوین می شود تا مفهومی انتزاعی شکل بگیرد. ذهنیت شاعر لحظه هایی به عینیت نردیک می شود . و بلافاصله خیال شاعر ما را از سطح واقعیت جدا می کند. واقعیت برای بیژن الهی محل درنگ شاعرانه برای برساختن جهان خویشتن است. او در شعرهای بلند دفترجوانی ها به مخاطب حرفه ای شعر یادآوری می کند که شاعر بودن یعنی مسلط بودن به انواع حوزه های مطالعات علوم انسانی و بیشتر.در شعر بلند سپید ما همواره به «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» رجوع می کنیم که صد البته منبع موثقی است. از جهت موسیقی و ریتم و ابهام و ایهام و استعاره و تصویر در جهت برجسته کردن گفتمان زنانه در دهه ی چهل حرکتی ست درخور و رو به جلو. پیشروی های فروغ فرخزاد اساساً فارغ از بلند بودن متن شعر قابل درنگ است. اما وقتی دفتر شعرهای بیژن الهی به نام های دیدن و جوانی ها چاپ شد، بیشتر همه ترجیح دادند به شعرهای تغزلی او در دفتر دیدن توجه کنند. ما همگی آسان گیر و آسان پسند هستیم. شاید هم سلیقه ی خود را با حوصله ی چند سطری های فضای مجازی تنظیم می کنیم. در متن فرو رفتن و در پی حکایت های پاره پاره رفتن و شاید ساختن یک کلاژ معنایی کاری دشوار باشد. می خواهیم زود به یک حس نهایی برسیم. یک تکانه ی حسی برای ما از جانب شعر کافی است. اما واقعیت این است که شعر از سطح تکانه ی حسب فراتر و رفتن به سمت لایه دار کردن متن از طریق زبان است. سفتنِ کلمات و معماری سرهای عمودی در سایه ی یک تفکر مدرن است که به شعر غنا می بخشد. از این راه می توان یک شعر را بارها و بارها خواند و هربار هم حس تازه ای را تجربه کرد و هم به معنای بدیعی دست یافت.
منبع: وب سایت نشر بیدگل