ما

| «این نشدنی است! احمقانه است! واقعاً متوجه نیستی که این کار شما یک انقلاب است؟»«بله انقلاب است! چرا به نظرت احمقانه است؟»«احمقانه است چون دیگر ممکن نیست انقلابی اتفاق بیفتد. چون انقلاب ما ____این را می گویم نه تو____ انقلاب ما آخرین انقلاب بود و بعد از آن هیچ انقلابی ممکن نیست اتفاق بیفتد. این را همه می دانند.»«عزیزم تو ریاضی دانی یا حتی می توانم بگویم تو یک فیلسوف ریاضی دانی. بسیار خب، بگو ببینم آخرین عدد چه عددی است؟»«منظورت چیست؟ من… من متوجه نمی شوم: یعنی چی آخرین عدد؟»«خب، آخرین، بالاترین، بزرگترین عدد.»«ولی این اصلاً منطقی نیست. وقنی می دانی که اعداد بی انتها هستند، چطور توقع داری بگویم آخرین عدد چند است؟»«پس تو چطور توقع داری قبول کنم انقلاب آخری هست؟ آخرینی وجود ندارد، انقلاب ها بی پایان اند. آخرین به درد بچه ها می خورد: بچه ها از بی نهایت می ترسند و آن ها می خواهند بچه ها شب ها آسوده بخوابند…»| ادبیات واقعی فقط آنجایی به وجود می آید که خالقانش نه حقوق بگیران سخت کوش و قابل اعتماد بلکه دیوانگان، عزلت گزیدگان، ملحدان، خیال بافان، نافرمانان و شک اندیشان باشند.یوگنی زامیاتین
منبع: وب سایت نشر بیدگل