چنگ چمنزار

درباره ی داستان:داستان «چنگ چمنزار» که اثری کلاسیک محسوب می شود، در شهری کوچک و دهه ی 1930 می گذرد. این کتاب داستان سه قوم وخویش نامتناسب اما دوست داشتنی را روایت می کند – یک پسر یتیم و دو پیرزن عجیب و غریب – که یک روز در یک خانه ی درختی ساکن می شوند.کاپوتی ژوئن 1950 شروع به نوشتن چنگ چمنزار کرد و آن را در 27 مه 1951 به پایان رساند. این رمان از خاطرات دوران کودکی او در آلاباما الهام گرفته شده بود، به ویژه یک خانه ی درختی که دهه ی 1930 در یک درخت گردوی بزرگ در حیاط خلوت خانه ی عموزاده اش؛ جنی ساخته شد.. این خانه ی درختی بزرگ که از طریق پلکانی مارپیچ می شد واردش شد، ساختمانی از چوب سرو و سقفی حلبی داشت و مبلمان حصیری فضای آرامش بخشی را برای آنجا به ارمغان آوزده بودند. کاپوتی مدتی را در این خانه درختی با عموزاده اش سوک یا سایر دوستان دوران کودکی خود مانند نل هارپر لی گذراند.علاوه بر این در این رمان از داروی دست ساز عموزاده اش سوک الهام گرفته شده، سوک تا سن 62 سالگی هر سال این دارو را تهیه می کرد. علیرغم اینکه جنی می خواست این دستور را ابتدا ثبت کند و سپس آن را به یک تولید کننده بفروشد، سوک دستور تهیه ی آن را به گور برد،.ترومن کاپوتی در ابتدا می خواست نام رمان را «موسیقی علفزار» بگذارد اما باب لینسکوت؛ ویراستار کاپوتی عنوان «چنگ چمنزار» را پیشنهاد داد. همچنین همین ویراستار باعث شد که ترومن کاپوتی پایان رمانش را هم تغییر دهد.آرزو مقدس مترجم «چنگ چمنزار» درباره ی این اثر نوشته است:چنگ چمنزار را شاید بتوان خودزندگی نامه ای از سال های کودکی کاپوتی در نظر گرفت که از دو سالگی در آلاباما و نزد قوم وخویش های مادری اش زندگی کرده بود. جالب اینکه آنجا با دیگر نویسنده ی سرشناس هم عصرش یعنی هارپر لی (نویسنده ی رمان معروف کشتن مرغ مقلد) همسایه و دوست بوده و این رفاقت تا پایان عمر کاپوتی ادامه داشته است. ریشه ی شباهت هایی را که میان دو کتاب چنگ چمنزار و کشتن مرغ مقلد هست، می توان در همین تجربه های مشترک کودکانه دانست.چنگ چمنزار، با نثر شیوا و شاعرانه و شوخ طبعش، داستان عشق است؛ حکایت آدم هایی که هم رنگ جماعت نیستند و در برابر هم رنگ شدن هم می ایستند، آدم هایی که دنیای کوچک و جمع وجور خودشان را جدا از قیل وقال دنیا ساخته و به همان خوش اند.درباره ی نویسنده:ترومن گارسیا کاپوتی نویسنده ی صاحب سبک آمریکایی، در سال 1924 به دنیا آمد و در سال 1984 چشم از جهان فروبست. علاوه بر داستان نویسی، او در مقام فیلم نامه نویس، نمایش نامه نویس و بازیگر نیز آثار درخوری دارد. کاپوتی شش سال از عمر خود را برای نگارش یک رمان ـ ناداستان به نام در کمال خونسردی صرف کرد که درخشان ترین اثرش به شمار می آید. دیگر اثر معروف او، رمان کوتاه صبحانه در تیفانی است که اقتباس سینمایی این اثر با بازی آدری هپبورن در خاطره ی تمام سینمادوستان جهان ماندگار شده است.برش هایی از کتاب:باد هم خود ماییم. صداهای همه مون رو توی وجودش جمع می کنه و به خاطر می سپره، بعد راهی شون می کنه بین شاخ وبرگ های دشت تا حرف بزنند و قصه بگن.روح های آزاد کسانی هستند که زندگی رو می پذیرند، تفاوت هاش رو قبول می کنند و به خاطر همین همیشه توی دردسر می افتند.
منبع: وب سایت نشر نیماژ