نبوغ

نوشته ی ولادیمیر نابوکافترجمه ی بابک شهابآنچه در «نبوغ» انتظار شما را می کشد:بخش اعظم نبوغ بین سال های 1935 تا 1937 در شهر برلین نگاشته شد. آخرین فصل کتاب در سال 1937 در ریویرای فرانسه به پایان رسید. رمان «نبوغ» جناب نابوکاف، روایت بازگشت به خودی ست که گویی مرثیه ی نویسنده در پایان نوشتن به زبان روسی ست! این آخرین رمانی است که نویسنده به زبان مادری نوشت، داستان شاعری تبعیدی ست که در برلین، تنها، جدافتاده و تهیدست به انتظار آفرینشی ست که باید روزی در کارنامه ی ادبی اش ممکن شود. شاعری که در طول کتاب، به همه ی نام های بزرگ ذهن و زبان روسی ارجاع داده و اشاره می کند و در این مسیر است که تلاش بی وقفه اش برای رسیدن به شعری بزرگ ادامه می یابد. در مسیر خلق یک شاهکار بزرگ است که نابوکاف مسئله ی نبوغ را در کتابش واکاوی کرده و در مقام یک نابغه، زیستن در زمانه ای که همه به کشتن چراغ آمده اند را تصویر و تحلیل می کند. گاه پیش می آید که موفقیت بزرگی را به درازنایی وعده ات می کنند، موفقیتی که از همان ابتدا باورش نداری؛ زیرا شباهتی به دیگر هدایای زندگی ندارد و جز با نگاهی بزرگوارانه به تخیل به آن نمی اندیشی. اما آن گاه که سرانجام در یک روزی بسیار عادی که باد غربی می وزد، خبری می رسد که به آنی و برای همیشه هر امیدی را تباه می کند، ناگهان با حیرت درمی یابی که تمام مدت با آن آرزو بدون چاک چاک کردن زندگی ناممکن می شود…درباره ی نویسنده:ولادیمیر ولادیمیروویچ ناباکوف، زاده ی 22 آپریل 1899 و درگذشته ی 2 جولای 1977، نویسنده ی رمان، داستان کوتاه، مترجم و منتقد چندزبانه ی روسی/آمریکایی بود.ناباکوف در خانواده ای ثروتمند و برجسته در شهر سن پترزبورگ به دنیا آمد و دوران کودکی و جوانی خود را در همین شهر گذراند. او در دوران نوجوانی، اولین تلاش های ادبی جدی خود را به ثمر رساند و در سال 1916، اولین مجموعه ی شعر خود را منتشر کرد.ناباکوف پس از نقل مکان به انگلستان، به کالج ترینیتی کمبریج راه یافت و ابتدا به مطالعه ی جانورشناسی و سپس به تحصیل زبان های اسلاویک و لاتین پرداخت.خانواده ی ناباکوف برای زندگی به منهتن نیویورک رفتند و ولادیمیر به عنوان حشره شناس، در موزه ی تاریخ طبیعی آمریکا مشغول به کار داوطلبانه شد.او در سال 1976 به دلیل ابتلا به تبی ناشناخته در بیمارستان بستری شد و سرانجام در دوم جولای سال بعد، در کنار اعضای خانواده اش چشم از جهان فرو بست.ولادیمیر ناباکوف تا زمان مرگش، ۱۸ رمان، ۸ مجموعه داستان کوتاه، ۷ کتاب شعر و ۹ نمایشنامه منتشر کرده بود.برش هایی از نبوغ:زیبایی زندگی است. آنچه محبوب ماست، زیباست. جلوه های مهرآگین زندگی جلوه های محبوب ما هستند… از زندگی سخن بگویید، فقط از زندگی و اگر آدم ها زندگی انسانی ندارند، چه باک؟ به آن ها زیستن بیاموزید. زندگی انسان های نمونه و جوامع سامان یافته را برایشان نقش کنید.
منبع: وب سایت نشر نیماژ