موزاییک استعاره ها: گفت و گو با بهرام بیضایی و زنان فیلم هایش پروانه معصومی، سوسن تسلیمی، مژده شمسایی

گفت وگوهایی که شرحشان در این کتاب آمده هم سخنیِ درازمدت نویسنده است با بهرام بیضایی و زنان فیلم هایش (1396-1381). نویسنده در این گفت وگوها سعی کرده نوری بتاباند بر دنیای فیلم سازی بیضایی و همه ی حاشیه ها و ابهاماتش. اما سؤال ها محدود به سینما نمی ماند و پای دغدغه ها و باورهای بیضایی در زمینه ی سیاست و جامعه و مذهب و روشنفکری نیز به میان می آید. بیضایی صریح و بی لکنت درباره ی سینما و آدم هایش حرف می زند، درباره ی ادبیات و تجدد، ریاکاری و سانسور، و بیزاری عمیقش از سیاست.«سینما برای من پناهگاه بود. فضای نفرت انگیز بیرونْ آدم ها را با تعصب می دید و… من به این فکر کردم که می شود از بیرون پناه برد به سینما. آن جا تاریک بود و آدم ها همه با هم یکسان بودند و تفاوتی بینشان نبود.»-از متن کتاب