مسئله رنج (جستارهایی درباره فقدان فاجعه و مرگ)

در مورد موضوع هایی چون رنج و فقدان که عمیقاً به وجدان و درونیات آدمی مربوط اند، معرفت به گونه ای ویژه رخ می نمایاند. در این موارد، ذهن نظمی نامنظم و جست وجویی در همه اطراف و اکناف را طلب میکند. آگاهی شکلی جنون آمیز به خود میگیرد و هر آنچه در دسترس است، از کتاب و فیلم و هنر و مذهب و ادبیات و حکمت عامیانه و غیره، به میان می آید مدارک علمی و نظم و سیاق مطالعاتی و دانشگاهی را موضوع مرگ و رنج پس میزنند و همزمان طلب میکنند. در اینجا، آنچه مطرح است و ما را به حرف زدن در مورد این موضوع ها میکشاند نه داشتن دانشی خاص بلکه دارایی مشترک همه ما یعنی خود رنج و اقرار به معرفت ناپذیر بودن آن است.
رنج پدیده ای اجتماعی است؛ چیزی که از آن به رنج اجتماعی تعب میشود این بدان معنا است که رنج فرایندی اجتماعی است و ارتباطی در هم تنیده با موقعیت تاریخی فرهنگی و جغرافیایی دارد. رنجها، هرچند بشری و عمومی اند، به گونه ای خاص و اجتماعی ساخته و ادراک میشوند. به عنوان مثال، در اینجا و این زمان رنج مرگ عزیزانم را چگونه میفهمم؟ چه چیزهایی به آن معنا میدهند و در ارتباط با آن هستند؟ این حرف بدین معنا است که همواره مفصل بندی میان رنج و جامعه مهم است و میباید رنج ها را براساس یک موقعیت اجتماعی و سیاسی انضمامی مورد توجه و بررسی قرار داد.
منبع: منبع: پشت کتاب