ماه منیر و خوب چهره

ماه منیر و خوب چهره داستانی است متاخر از گنجینۀ ادب غنایی فارسی در شبه قارۀ هند و روایت دلباختگی ماه منیر،فرزند عرب شاه، به خوب چهره،دختر ابونصر بازرگان است که داستان پردازی ناشناس آن را به زبانی ساده،نگاشته است.در این روایت عاشقانه هفت داستان مستقل نیز از زبان ماه منیر و خوب چهره خطاب به یکدیگر نقل شده که شامل مضامینی چون جوانمردی ،وفاداری در عشق و نکوهش مکر زنان است.متن این داستان تاکنون در ادب فارسی ناشناخته مانده بود،اینک با مقابلۀ دو نسخه تصحیح شده و در اختیار خوانندگان قرار گرفته است.
منبع: وب سایت نشر دکتر محمود افشار