سمفونی پاستورال

کتاب حاضر، داستان عشق کشیشی را روایت می کند که به بستر پیرزنی در حال مرگ فراخوانده می شود. کشیش زمانی به بالین پیرزن می رسد که او مرده و نوه ای کور و نیمه وحشی از او به جا مانده است. کشیش با دیدن دخترک تصمیم می گیرد از او نگهداری کرده و تعلیم و تربیت او را به عهده بگیرد. او را به خانه می برد و نام دخترک توسط دختر کشیش از شارلوت به گرترود تغییر پیدا می کند. کشیش دختر را بسیار دوست داشته و توجهی ویژه به او دارد. این عشق خشم همسر کشیش را برمی انگیزد. توجه کشیش به گرترود حتی بیشتر از توجه به فرزندانش است. آملی همسر کشیش سعی می کند کشیش را از احساسات واقعی اش نسبت به دختر آگاه کند. توانایی آملی در «دیدن» با «کوری» کشیش در تناقض بوده و خواننده در این داستان مهمانی است که از او دعوت می شود تا به قضاوت این ناسازگاری فکری بنشیند.