راهنمای ربانی در تشیع نخستین: سرچشمه های عرفان در اسلام

محمدعلی امیرمعزی ـ شیعه پژوه ایرانی تبار ساکن پاریس و استاد مدرسه مطالعات عالی دانشگاه سوربن ـ معتقد است، آنچه که امروز ما به عنوان مجموعه عقاید تشیع با آنها مواجهیم، بیشتر افکار و نظریه پردازی های گروه های مختلف اصولی ها، فقها، متکلمان و حتی اخباری ها هستند که تحت عنوان عقاید امامیه ارائه می شوند، که در طی سال ها و قرون متمادی بر آموزه های اصلی ائمه و شیعیان افزوده شده و آموزه های ناب شیعی زیرِ انبوهی از این نظریات مختلف مدفون شده است.نویسندة کتاب با دعوت از مخاطب به سفری تاریخی به گذشته و به خصوص دورة امامان و رجوع به منابع شیعی همان دوران ـ که آنها را منابع دست اول شیعی می داند ـ درپی یک اکتشاف و زدودن غبار از پدیدار آموزه های ناب شیعی است. در این سفر اکتشافی درمی یابیم که حدس هانری کربن صاحب کرسی سلف نویسنده در مدرسة مطالعات عالی درست بود که عرفان در اسلام قطعاً ریشة شیعی دارد و ما با مذهبی باطنی و فراعقلانی روبه رو هستیم که ویژگی اصلی جهان بینی آن امام محوری است، و کل این مذهب حول شخص راهنمای کامل (امام) چه در بُعد وجودی و چه در بُعد تاریخی اش می چرخد. از این رو مؤمن که به اعتبار این جهان بینی کسی نیست جز معتقد به این امام وجودی و تاریخی، با دیدن نور امام در قلبش که مظهر نور زمینی و صفات فعلی خداوند در این جهان است به رستگاری می رسد. از این رو طبق احادیثی که نویسنده بنیان های نظری خود را بر آن استوار کرده وظیفة راهبری همة مؤمنان عالم به سوی رستگاری و سعادت تنها با ولی خدا و امام معصوم است و فقط توسط او انجام خواهد گرفت و کسی جز امام معصوم شایستة پوشیدن این رَدای هدایت و راهبری نیست.
منبع: صفحهٔ اینستاگرام نامک