بهترین داستان های کوتاه

در این مجموعه پس از شرح تفصیلی زندگی “گابریل گارسیا مارکز” به فعالیت او در روزنامه “ال اسپکتاتور” و نوشتن نقد فیلم در این روزنامه، تحصیل در رشته ی حقوق، نیز رشته ی کارگردانی به خصوص فیلم نامه نویسی در رم، تاثیر پذیری او از “فاکنر” و ارنست همینگوی” سبک نویسندگی، معرفی آثار و زمینه ی تالیف هر یک از آن ها اشارتی رفته است. در بخش دوم، گزیده ای از داستان های کوتاه این نویسنده با برخی از این عناوین، جمع آمده است: “بعد از ظهر با شکوه بالتاسار”، “تشییع جنازه ی مامان بزرگ”، “تسلیم سوم”، “اندوه سه خوابگرد”، “چشم های سگ آبی رنگ”، “شب تلیله ها”، “زیباترین غریق جهان”، “زیبای خفته و هواپیما” و “کسی به سرهنگ نامه می نویسد”. برای نمونه در داستان اخیر که از اولین داستان های “مارکز” است و به سال 1967 میلادی نوشته شده، نویسنده زندگی شورشی پیری را به تصویر کشیده که در جنگ ها و شورش مزارع “موز” همراه با دیگر شورشی ها، به درجه ی سرهنگی ارتقا یافته، اینک پس از سی سال هنوز منتظر دریافت مقرری ماهانه از سوی دولت است که هیچ وقت هم تصویب و پرداخته نمی شود. او به همراه همسر بیمارش بر فقر حاکم مبارزه می کند و هر هفته به اداره ی پست می رود تا شاید حکم بازنشستگی و حقوق ماهیانه اش رسیده باشد و همیشه نیز مسئول اداره ی پست می گوید: “کسی به سرهنگ نامه نمی نویسد” یا “برای سرهنگ نامه نیامده است”. سرهنگ و همسرش، یگانه فرزندشان را که نان آور خانواده نیز بوده از دست داده اند و تنها امیدشان به یک خروس جنگی است تا شاید در مسابقه برنده شود.