پساروش

روش های متعارف علوم اجتماعی چه انگاره هایی دربارۀ جهان دارند و با این پیش فرض ها چه چیز به دست می آورند و چه چیز از کف می دهند؟ این پرسشی است که نویسندۀ کتاب پساروش؛ آشفتگی در پژوهش علوم اجتماعی می کوشد آن را تحلیل کند. او با عیان کردن مبانی و مفروضات متافیزیکی روش های کنونی، که آنها را مفروضات متافیزیکی اروپایی-امریکایی می خواند، در پی این است که محدودیت های این روش ها را نشان دهد و استدلال کند که جهان لزوماً آن چیزی نیست که این روش ها در پی بازنمایی آن اند. جهان بسیار سیال تر، نامعین تر، پراکنده تر، و پیچیده تر از آن است که این روش ها به تصویر می کشند. درنتیجه، اگرچه این روش ها می توانند مفید باشند، و عملاً نیز چنین اند، خساست و امپریالیسم روش شناسانه باعث می شود محققان از بسیاری روش های بدیل، با مفروضات متافیزیکی متفاوت، غافل شوند و آگاهانه یا ناآگاهانه آنها را سرکوب کنند.جان لا، فیلسوف و جامعه شناس انگلیسی، از افراد شاخص در حوزۀ مطالعات علم و فناوری است. او را در کنار برونو التور و میشل کالون از بنیان گذاران و توسعه دهندگان نظریۀ کنشگرشبکه می شناسند. بعدها او به همراه مردم شناسانی چون ویکی سینگلتن و آنه ماری مول مطالعاتی انجام داد که از نظریۀ کنشگرشبکه فراتر رفت.
منبع: وب سایت نشر کرگدن