نازار دلیر

مکردیچ سارکسیان از نویسندگان به نام ارمنستان است که آثارش به زبان های مختلف ترجمه شده و همه جا با استقبال خوبی مواجه شده اند.”نازار دلیر” قصه ای عامیانه است که نویسندگان مختلف از جمله هوهانس تومانیان آن را به صورت قصه نقل کرده و سپس درنیک دمرچیان و گریگور تر گریگوریان هر کدام با اقتباس خود آن را به نمایش نامه تبدیل کرده اند، اما سارکسیان به شیوه ی خود آن را به صورت رمان نوشته است. در فرهنگ و ادبیات عامیانه ی ملل مختلف، شخصیت هایی مانند “نازار دلیر” وجود دارند که هر کدام از این فرهنگ ها به نوعی به آنها پرداخته اند. شاید بتوان “پهلوان پنبه” در ادبیات عامیانه ی ایران را همتای “نازار دلیر” در ارمنستان دانست.”نازار دلیر” که آدم تنبل و شلخته و ترسویی بود، با خوش اقبالی و اتفاق به جایی رسید که به قول معروف خدا را بنده نبود. نازار دلیر دست به کارهایی زد که نمونه های آن را می توان در کشورهای استثمارگر با اندیشه های جهان گشایی مشاهده کرد. او برای منافع خود دست به هر کاری زد، همان گونه که برخی دولت های ستمگر برای منافع خود جنگ های زیادی به راه انداختند و همچنان به راه می اندازند و جان هزاران انسان بی گناه را می گیرند و با توجیه های غیرانسانی اقدامات خود را به حق جلوه می دهند.رمان “نازار دلیر” سرشار از صحنه هایی است که در عین طنز، اشک بر چشمان خواننده جاری می کند. نویسنده در این رمان به طرز شگفت انگیزی خصلت های یک انسان تمامیت خواه را به تصویر کشیده است.
منبع: پشت کتاب