من ژانت نیستم

کتاب حاضر، مشتمل بر مجموعه داستان های کوتاه فارسی، با موضوعات مختلف اجتماعی است. عنوان داستان ها عبارتند از: «پروانه»، «داریوش خیس»، «تولد رضا دلدار نیک»، «من ژانت نیستم»، «لیلاج بی اوغلو» و «راهِ درخشان». داستان «من ژانت نیستم» ماجرای دختری به نام «ژانت» و مردی به نام «آقایی» و پدربزرگ راوی است. «آقایی» مردی خوش خنده است که بعد از یادگیری خیاطی زنانه، در پاریس، به رشت آمده و خیاط خانه ای برای زن های اعیان رشت باز می کند. آقایی در سال 1365 برخلاف بقیة مردم، در موشک باران به تهران می آید و به کار خیاطی ادامه می دهد و در اثر اتفاقی فوت می کند. در این میان، راوی دختری را می بیند که قبلاً آقای «آقایی» با نشان دادن عکس، عشق خود را نسبت به او ابزار کرده بود؛ پدربزرگ راوی نیز عاشق سینه چاک دختر یعنی ژانت بوده است. راوی با دیدن دختر، به تعقیب او می پردازد و با سؤال و جواب متوجه می شود که او ژانت نیست، امّا در همین زمان، مردی کاملاً شبیه آقایی به دیدن دختر آمده و آن ها روانه تئاتر می شوند.