علیه تفسیر

علیه تفسیر، به عنوان کتابی که در نوع خود شأنی کلاسیک پیدا کرده، در واقع مجموعه ای از نقدها و تحلیل هایی است که در فاصله ی سال های 65-1962 به نگارش درآورده است. در مقالات این کتاب در مورد بسیاری از چهره ها و تحولات مهم ادبیات، هنر، و تفکر قرن بیستم و به ویژه دهه های پنجاه و شصت میلادی بحث می شود: از کامو، لوی ـ استروس، لوکاچ، ساتر، ناتالی ساروت، یونسکو، آرتو، برسون، گدار، و آلن رنه، تا مفهوم سبک، تفسیر، روان کاوری، رمان نو، فیلم های علمی ـ تخیلی، هپنینگ، و هنر کیج وکمپ. اما کتاب ویژگی هایی دارد که آن را از مجموعه ای از مقالات انتقادی خوب فراتر می برد، چرا که سانتاگ دستمایه یا موضوع خاص هر نقد را به مجرایی برای طرح برخی از مهم ترین مسائل فرهنگ مدرن بدل می کند؛ به نحوی که اثر یا مجموعه آثار را به عنوان جزیی پروژه ی یک زندگی یا دوره ی تاریخی درک کنیم و «مسئله»، ضرورت، یا نیروی محرک آن را دریابیم.
منبع: وب سایت نشر بیدگل