ضیافت اشباح

توکارچوک در رمان ضیافت اشباح نه تنها دست به تسویه حسابی فمینیستی با افلاطون و مان می زند بلکه می گوید آثار این دو نقاط عطف نمادینی است که با فاصله بیش از دوهزار سال از یکدیگر پیروزی بی چند و چون مردانگی را در مدیریت فکری جهان نشان می دهد او حمله به کلیشه های دوهزار ساله این آثار را بهانه ای می کند برای پرداختن به مشکلات امروزی دربارهٔ جنسیت، خاصه مشکلات برآمده از تفکیک های ناعادلانه دو جنس که منجر به طرد و تحقیر هرچیزی می شود که مردانه نیست با این همه ضیافت اشباح به هیچ وجه مردستیز نیست همچنان که افلاطون و مان زن ستیز نبودند.هر دوی اینها و بسیاری دیگر که در جای جای رمان به نقل قولهایی از آثارشان برمی خوریم – برای توکار چوک بسیار مهم اند چون مسئله تفاوت بین دو جنس برای تک تک این نویسندگان کلاسیک – چه باستانی و چه مدرن از بنیانهای وجود انسان است و در نتیجه تفاوتهای جنسیتی انسان در سامان دهی جهانی که در آن زندگی می کنیم، عاملی تعیین کننده اند
منبع: پشت کتاب