سیمای زن در آثار بهرام بیضایی: فیلمساز و فیلمنامه نویس

در نقد و بررسی این کتاب، بر آن نبوده ام كه به فیلم ها و فیلمنامه های بهرام بیضایی در همه ی ابعاد هنری و فرهنگی شان بپردازم، كه كاری حرفه ای است و نیازمند دانشی گسترده در همه ی زمینه های مربوط به سینما و در توان آنانی است كه در این فن و حرفه صلاحیت دارند.
منظور اصلی در اینجا در محدوده ی ارزشگذاری بهرام بیضایی به زن در روال داستان فیلم ها و فیلمنامه هایش پیش می رود و به دیگر اصول نمی پردازد.
زن در كارهای بیضایی اعم از فیلم و فیلمنامه، هرگز از زن بودن و زنانگی خویش شرمنده نیست، زیرا در تصویر یا حكایتی كه از او ارائه می شود برای شرمندگی جایی نیست.
بیضایی با عمده كردن منافع شخصی، دو زن را رویاروی یكدیگر قرار نمی دهد تا با پدید آوردن صحنه ی كتك كاری زنانه از لذت توأم با شهوتی كه معمولاً این گونه صحنه ها در تماشاگر پدید می آورد سوءاستفاده كنند.
بیضایی این دیدگاه اسطوره ای یعنی محوریت زن مادر را باور دارد. بیضایی این بزرگ مادر ازلی را از میان اسطوره های گمگشته بازیافته، غبار زمانه را از چهره اش برگرفته و با رنگ و حال امروز درخشش و جلایش داده و همساز با زمانه ی ما به نمایش درآورده است.
چهره ی زن در فیلم های بیضایی، انسانی است به غایت ملموس، زمینی، حس شدنی، شكوهمند و افسانه ای. زنی كه می شناسیمش اما نمی توانیم جایگاهش را پیدا كنیم، چهره ی آشنایی است كه خاطره ی از یاد برده ای را تداعی می كند.
(چاپ سوم پس از28سال)
منبع: پشت کتاب