رستاخیز

رمان رستاخیز را لئو تالستوی در سال 1899 به چاپ رسانده است. مترجم این کتاب سروش حبیبی است. همسر تولستوی در مورد این کتاب می گوید: «رستاخیز حاصل زندگی و در واقع زندگی نامه ی خود تولستوی است.» تولستوی این اثر را برای نشان دادن ناعادلانه بودن قوانین نهادینه شده توسط بشر و ریاکاری های کلیسا نوشته است. این کتاب همچنین فلسفه ی اقتصادی را مورد بررسی قرار می دهد. تولستوی در اواخر عمر بسیار طرفدار این نظریه بود.داستان رستاخیز در مورد عذاب وجدان جوانی ثروتمند به نام نخلدوف است. او در دوره ی جوانی خود به دختری به نام ماسلوا تجاوز می کند و باعث می شود که او شغل خود را از دست بدهد و مسیر زندگی اش تغییر کند و به روسپی گری روی آورد. سال ها بعد دوباره همدیگر را می بینند و این بار دختر در منجلاب تاریک تری گرفتار شده است. آن موقع سعی می کند از موقعیت خود استفاده کرده و ماسلوا را نجات دهد؛ اما همین کار باعث می شود چشمانش باز شود و سراغ زندانیان دیگر نیز برود و به داستان زندگی آنان نیز گوش دهد. این جاست که متوجه می شود به دلیل بسیاری از بی عدالتی ها و قوانین نادرست، دنیای بزرگی از ظلم و رنج برای قشری از جامعه به وجود آمده است.رستاخیز در فروش اولیه ی خود حتی از دو کتاب مشهور تولستوی یعنی «جنگ و صلح» و «آناکارنینا» پیشی گرفت. بسیاری از منتقدان، شخصیت های این کتاب را تک بعدی دانسته اند. البته این موضوع به این معنی است که در آن دوره، تولستوی سبکی از نوشتن را آغاز کرده بود که به درون مایه ی داستان بیشتر از جزئیات ظریف اثر اهمیت می داد.
منبع: وب سایت نشر نیلوفر