دلبستگی کتابی

هرگز از یاد نمی برم اوایل دهه پنجاه خورشیدی را که مجبور شدم کتاب های عزیزم را تنها بگذارم و بروم. موقع خداحافظی وقت سختی بود. جدا شدن از کتاب های محبوبم، آثار فاکنر و همینگوی و دیگران (یا به قول مارک تواین «کتاب های سایر آقایان») . این دلتنگی همه از «کرامات» دلبستگی های کتابی است. داری می روی و معلوم نیست دیگر برمی گردی یا نه امّا به فکر کتاب هایی هستی که پشت سر می گذاری. این بار برخلاف روال همیشگی، عزیزها و سوگلی ها می مانند و «ضروری ها» (کتاب های درسی و فرهنگ های لغت دوزبانه و فامیل های وابسته) جلو می افتند و راهیِ سفر می شوند و مهاجرت می کنند. باقی می ماند کوچه و خانه ای که برایت بسیار عزیز بود. همین طور کتابخانه کوچکت.
منبع: منبع: پشت کتاب