خانه: نمایشنامه برای سه اتاق و یک پشتةبام

کتاب حاضر، نمایشنامه ای فارسی است که هفت شخصیت با نام های «آزاد» پدر، «رویا» مادر، «هامون» پسر بزرگ، «ماهان» پسر میانی، «پرنیان» دختر کوچک تر و دو شخصیت دیگردارد که با عناوین زن و مرد، مشخص شده اند. داستان این نمایشنامه در آغاز سبب ساز انفصال، پراکندگی، بیزاری و بیماری آدم هاست. نیرویی به شدت منفی و شر که ساکنان آن برای خلاصی از آن طرح و نقشی می ریزند. این خانه با کوچک و کوچک تر شدن خانواده درونش را از خود می راند. در بخشی از نمایشنامه می خوانیم: «دکترا بهم گفتن ذره ذره سلول هات کوچک و کوچک تر می شن تا یک شب که بیماری لگد آخرش رو می زنه. اون وقت دیگه همه چی تمومه. جسم تموم می شه اما انرژی ذهنی هیولاوارت همه جا منتشر می شه. تو به یه صدای سیال تبدیل می شی و اون وقت همه جا هستی! امشب همون شبه. بیست وهفت مهر. اونا دقیقاً نمی دونن مریضی من چیه، اما یعنی ممکنه حتی یادشون رفته باشه امروز روز تولد منه؟».