جواهرالاحکام مصطفوی فقه‌نامه‌ای پارسی از سده ششم هجری

اسلام در دهه سوم قرن اول هجری وارد خراسان و ورارود شد. مردمان پارسی زبانِ آنجا در پذیرش اسلام با فاتحانِ عرب همراه شدند. در یک دورۀ بلند تاریخی، آثار دینی به زبان عربی نگاشته شد، اما به تدریج، آثاری در علوم اسلامی به ویژه فقه، به زبان پارسی نوشته شد. در طول قرون بعد، زبان پارسی، پا به پای زبان عربی، قالبی برای آثار دینی، تاریخی و ادبی بود. از قرن چهارم به بعد، آثار بزرگ و کوچکی در فقه به پارسی نوشته شد که کتاب جواهر الاحکام سراج الدین اوشی (م 575) از آن شمار است. این کتاب یک دورۀ مختصر اما کامل در فقه پارسی براساس مذهب حنفی است. جواهرالاحکام افزون بر ارزش دینی، یک متن پارسی کـهن، حاوی لغات، اصطلاحات، و مفاهیم فراوان در نظام اجتماعی و فرهنگ و تمدّن مسلمانانِ خراسان و ورارود به شمار می آید.
منبع: وب سایت نشر سماع قلم