جستارهایی در دیوشناسی ایرانی

در اندیشه قوم آریایی یعنی نیاکان مشترک ایرانیان و هندوان با گذشت زمان بین ایزدانی که دئیوه (دیو) نام داشتند و گروه دیگری از ارباب انواع که آسوره خوانده می شدند، گونه ای اختلاف و تفاوت پدید آمده بود. در ریگ ودانام آسوره به چند تن از ایزدان نیکوکار، درخور پرستش و بلندپایه اطلاق می شود و در میان این ها می توان از زوج میتره – ورونه یاد کرد. آنچه آسوره ها را از دیگر ایزدان ممتاز میکرد برخورداری آنها از نوعی نیروی معجزه آسا و جادویی بود که مایا نام داشت.
منبع: پشت کتاب