تشیع، همبستگی و مخاطرهٔ هویت‌گرایی: ادوار اجتماعی فعالیت‌های خیریهٔ نهاد دین

یافته های این اثر نشان می دهد علمای شیعه تاکنون نتوانسته اند متناسب با مسائل اجتماعی روز جامعه، نظامِ فکری و نیرویِ اجتماعی خود را به گونه ای بازسازی کنند که بتوانند در حوزه هایی مانند فقر و بیکاری و اعتیاد و روسپی گری نقشی ویژه ایفا کنند. در شرایط اضطرار اقتصادی ناشی از ترکیب سیاست های نولیبرال با تحریم های اقتصادی و ناکارآمدی های دولت ها در ایران، علما هیچ گفتار یا سازمان منسجمی برای مواجهه با این وضعیت ندارند. به همین دلیل در چند دههٔ گذشته مدام از مسائل اجتماعی و اقتصادی عامهٔ مردم فاصله گرفته اند و بخشی از مشروعیت خود را از دست داده اند.… مطالعهٔ فعالیت های خیریهٔ مراجع تقلید شیعه در سدهٔ گذشته نشان می دهد این فعالیت ها از ابتدای دههٔ هفتاد، با پیدا شدن جهت گیری هویت گرایانه، دچار دگردیسی مهمی شده است…. نهاد دین اکنون در موقعیتی است که می بایست میان دو جنس همبستگیِ متضاد انتهاب کند: هویت گرا شدن یا اجتماعی شدن؟صورت مسئله اما هنوز نه روی میز مراجع شیعه است و نه روی میز روشنفگران و دانشگاهی ها؛ این، جایی است که شاید چنین آثاری بتوانند نقشی ایفا کنند: در ساختن همبستگی اجتماعی.
منبع: وب سایت نشر نشر نی