برادران غریب

در یکی از جزایر دور افتادۀ اقیانوس اطلس یک کاریکاتوریست میان سال به نام «آلکساندر» و یک نویسندۀ زن با شهرتی عالمگیر به نام «ایف سان گیل» بی خبر از یکدیگر زندگی و تصور می کردند تنها ساکن آنجا خودشانند. تا آن روز که با وقوع اختلالی گسترده در سیستم های ارتباطی، در تاریکی و بی برقی عمیقی فرو رفتند و ارتباطشان با دنیا قطع شد. هیچ یک نمی دانستند ماجرا چیست و چگونه می توانند از مهلکه نجات یابند.–کتاب برادران غریب از ۴ بخش کلی و ۳۰ بخش گوناگون تشکیل شده است. در ابتدای هر بخش نویسنده یک یادداشت را آورده است. در بخش نخست این کتاب می خوانیم: لامپ صد واتی آویخته به سقف اتاقم مثل نور لرزان شمعی مغموم در کنج کلیسایی مهجور و محزون رفته رفته کم جان می شد و رو به افسردگی می نهاد تا آنکه خاموش شد.نفس هایم را در سینه حبس کرده بودم و داشتم با قلم مو و مرکب چینی آخرین خطوط را بر یکی از تابلوهای نقاشی ام می کشیدم که ناگهان انگشتانم خشک شد و برای آنکه خطی را به اشتباه ترسیم نکنم به آرامی نوک قلم مو را از پهنه بوم پس کشیدم از بیرون صدای غرش و پیچش و کوبش طوفانی به گوش می رسد که پیش از آن خبر رسیدنش را داده بودند. اینجا نزدیک اقیانوس اطلس در این فصل از سال وقوع چنین طوفان هایی رمان با بادهای توفنده و روبنده و باران های شوینده چیز عجیبی نیست؛ طوفان هایی خفته در غرش رعد و درخشش برق که هر از گاه و حتی بیش از گاه می آیند و پر نهیب بر پرده گوش ها می کوبند و چشم ها را می زنند.
منبع: وب سایت نشر روزنه