کریم امامی از نامدارترین مترجمان ایران است. پدر او تاجر چای بود و به همین علت خانواده‌ی امامی زیاد بین هند و ایران رفت‌وآمد می‌کردند. امامی در سال 1309 در کلکته‌ی هندوستان متولد شد؛ البته زادگاه رسمی او شیراز است. او شهر شیراز را به خاطر آن‌که زادگاه دو شاعر بزرگ حافظ و سعدی بود بسیار دوست داشت و به آن افتخار می‌کرد. کریم امامی از دبیرستان شروع به آموختن زبان انگلیسی کرد. او در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران تحصیل کرد و بلافاصله پس از فارغ‌التحصیلی به عنوان مترجم برای خبرنگاران خارجی استخدام شد. سپس به کیهان فارسی پیوست. بعد از مدتی به این نتیجه رسید که شغل روزنامه‌نگاری مناسبش نیست و در انتشارات فرانکلین مشغول به کار شد. او اولین کتابش را در سال 1342 ترجمه کرد.
کریم امامی کتاب از پست و بلند ترجمه را با هدف گردآوری مقالاتش درخصوص ترجمه نوشت. این مقالات در فاصله‌ی سال‌های مختلف و در روزنامه‌های متفاوت چاپ شده بودند. امامی در مقاله‌ی اول با عنوان «از خاک به خاک از جان به جهان» به تعریف ماجرای ترجمه‌ی شعری از فروغ فرخزاد به انگلیسی می‌پردازد. مقاله‌ی دوم به مسئله‌ی لحن در ترجمه اختصاص دارد. امامی در مقاله‌ی سوم به بهترین اثر ترجمه‌شده‌ی ایرانی پرداخته است. مقاله‌ی چهارم درباره‌ی ذبیح‌الله منصوری نوشته شده است. امامی در دوران فعالیتش در انتشارات فرانکلین با او همکار بوده و در این مقاله به‌تفصیل به منصوری و روش ترجمه‌ی خاص و منحصربه‌فردش نظر داشته است. مقاله‌ی پنجم همچون مقاله‌ی اول ترجمه‌ی شعری فارسی به انگلیسی است. شعر موردنظر «صدای پای آب» از سهراب سپهری است. امامی در مقاله‌ی ششم تلاش کرده تا هفتاد رباعی از خیام را به انگلیسی ترجمه کند.
Reviews
There are no reviews yet.