اتاق عقبی

مدتی است فراموش کرده ام که کجا هستم و چگونه زندگی می کنم. این مدت شاید چند روز و یا چند ثانیه باشد ولی برای من تفاوت نمی کند. همین قدر که رابطۀ من با گذشته قطع می شود برایم کافی است. آه که چقدر می خواهم از این گذشتۀ تاریک خودم صرف نظر کنم و آن را مثل یک تکه گوشت گندیده میان زباله ها بریزم. امروز یا همین حالا فکر می کردم که از آن خاطرات پیچیده و گنگ چیزی به یاد ندارم ولی هیهات که اکنون تمام آنها میدان فکر مرا اِشغال کرده اند و حتی تاریک ترین زوایای خاطرات گذشته برای من مثل روز روشن است. دست کثیف خود را میان امواج مغزم فرو می برم و رشته‎های لطیف آن را پاره می کنم.
منبع: متن کتاب