آنها به بغداد آمدند

ویکتوریا جونز با قیافه ای گرفته روی یک صندلی در فیتزجیمز گاردن نشسته بود. او به طور کلی به تفکر دربارۀ یا تقریباً می توانیم بگوییم به تجزیه و تحلیل دردسرهای استفادۀ بی موقع از استعدادهای ویژه اش عادت داشت. ویکتوریا مثل بیشترِ ما بود. دختری که هم محسّناتی داشت و هم معایبی. سخاوت، صمیمیت و شجاعت از محسّنات او بود و تمایل طبیعی اش به ماجراجویی را می توانیم از ویژگی های خوب او یا (در این دوره و زمانه که امنیت در درجۀ اول اهمیت قرار دارد) عکس آن به حساب بیاوریم. از معایب اصلی اش هم دروغگویی وقت و بی وقت بود. وسوسه درست کردن یک داستان و تعریفِ با آب و تاب آن برای دیگران چیزی بود که ویکتوریا هیچ وقت نمی توانست در برابر آن مقاومت کند. او خیلی ساده و راحت، و با اشتیاقی که انگار دارد هنر می کند، دروغ می گفت.
منبع: وب سایت نشر شرکت نشر کتاب هرمس