مسئولیت و داوری

هانا آرنت یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان سیاسی قرن بیستم بود که ماهیت کنش، اندیشه و داوری انسان را در چارچوب رویدادهای تاریخی و معاصر بررسی می‌کرد. او در کتاب «مسئولیت و داوری» به برخی از پرسش‌ها و نگرانی‌های اساسی درباره‌ی ماهیت شر و انتخاب‌های اخلاقی، به‌ویژه پس از هولوکاست و محاکمه‌ی آدولف آیشمن، جنایتکار جنگی نازی‌ها، می‌پردازد.این کتاب شامل چهار بخش است و هر بخش شامل مقالاتی می‌باشد که توسط آرنت در دهه‌ی آخر زندگی او نوشته شده است. قسمت اول به عنوان مقدمه، شامل دو مقاله است که زمینه را برای ادامه بحث فراهم می‌کند. مقاله‌ی اول با عنوان «مسئولیت شخصی تحت دیکتاتوری»، نسخه‌ی ویرایش شده‌ی سخنرانی‌ای است که آرنت در سال 1964 ایراد کرد و در آن از تز بحث‌برانگیز خود در مورد «ابتذال شر» که برای اولین‌بار در گزارش خود در مورد محاکمه آیشمن بیان کرد، دفاع می‌کند. آرنت ذیل بحث «آیشمن در اورشلیم» استدلال می‌کند که آیشمن یک هیولا یا شیطان نبود، بلکه یک بوروکرات عادی بود که از دستورات و قوانین پیروی می‌کرد بدون اینکه به عواقب اعمال خود فکر کند. طبق ادعای وی، چنین بی‌فکری و همنوایی با شر، ریشه در دنیای مدرن دارد و تنها راه مقاومت در برابر تمامیت‌خواهی حکومت‌ها، رعایت مسئولیت شخصی و داوری اخلاقی است. مقاله‌ی دوم از بخش اول، «چند سوال از فلسفۀ اخلاق»، متنی از دوره‌ای است که آرنت در مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی تدریس کرد، که در آن تاریخ فلسفه‌ی اخلاق از سقراط تا کانت را بررسی کرده و به نقد آن می‌پردازد.