تجربه و طبیعت

| تجربه و طبیعت نسخۀ مبسوط و بازنگری شدۀ سخنرانی های جان دیویی در سال 1925 است. دیویی در این کتاب رویکردش را به مسئلۀ دانش شرح می دهد، به راه حل های سایر نظام های فکری برای این مسئله می پردازد و دیدگاه هایش را دربارۀ رابطۀ میان جهان خارج، ذهن و دانش شرح و بسط می دهد. او در ابتدا روش فلسفی را بررسی می کند و رابطۀ متقابل میان تجربه و طبیعت را می شکافد. دیویی در چارچوب «طبیعت گراییِ تجربی» تحلیلی از تجربه، شکل گیری قانون، نقش زبان و عوامل اجتماعی در دانش، ماهیت ذهن و رابطۀ غایی میان ذهن و ماده به دست می دهد. او در این کتاب، همچون سایر آثار فلسفی دوران پختگی اش، سعی می کند با بهره گیری از مفهوم زبان بر شکاف دیرین میان طبیعت و تجربه پل بزند. پژوهش دیویی دربارۀ مسائل محوری فلسفه، با همۀ عمقی که دارد، به راحتی قابل فهم است. او به موضوعات گوناگون و گسترده ای می پردازد و نکات ارزشمندی مطرح می کند؛ از مردم شناسی مالینوفسکی گرفته تا گرانش، تکامل و نقش هنر. دانشمندان، فیلسوفان و علاقه مندان و پژوهشگران تاریخ تفکر از نوشتۀ این متفکر قرن بیستمی بهرۀ وافری خواهند برد.
منبع: وب سایت نشر بیدگل