اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری

این كتابی است كه در حقیقت از اشتیاق خواندن زاده شده است. من با اندیشیدن به كتاب هایی كه دلم می خواست بخوانم شروع به نوشتن كردم و با خود گفتم: بهترین وسیله ی داشتن چنین كتاب هایی این است كه خود آدم آن ها را بنویسد، نه یكی، بلكه ده تا، یكی به دنبال دیگری و همه در یك كتاب. چنین است نقشه ی جاه طلبانه ی نگارش كه به گفته ی خود كالوینو در اگر شبی از شب های زمستان مسافری عملی شده است. درواقع این رمانِ رمان ها ده سرآغاز پیشنهاد می كند كه هركدام ده صفحه ای ادامه می یابد و قطع می شود و با مطالعه مجموع این داستان های ناتمام مطالعه ی دیگری (كامل و حتی با پایانی خوش) انجام می گیرد كه عملا یازدهمین داستان است و این بار داستانی عشقی بین مرد خواننده و لودمیلا زن خواننده، كه علاقه ی شدیدشان به رمان ها، پژوهش مشترك شان، برخوردهای تصادفی شان و ناكامی هایشان در موضوع همه ی این داستان های ناتمام آن دو را به هم نزدیك كرده است. ده فصل اول ده نوعِ رایجِ رمان معاصر دنیا را نشان می دهند: از رمان «ذهنی» گرفته تا رمان «عاشقانه ی مبتذل»، همچنین رمان های «تاریخی» و «سیاسی» و غیره. این رمان همچنین تفكری است درباره ی مطالعه و ساز و كارهایی كه مطالعه برپایه ی آن ها صورت می گیرد.
منبع: وب سایت نشر موسسه نشر آگه